کد مطلب:50498 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156

اصل اعتدال











برنامه ها، سیاستها، رفتارها و عملكردهای تربیتی در صورتی راهبر به سوی اهداف یاد شده است كه تابع اعتدال باشد و از حد وسط و مرزهای اعتدال دور نگردد و به افراط و تفریط كشیده نشود. تربیت فطری، تربیتی معتدل است و جز بر اساس برنامه ای معتدل نمی توان راه تربیت حقیقی را هموار كرد و استعدادهای انسان را در جهت كمال مطلق شكوفا نمود. تربیت خردمندانه، تربیتی است مبتنی بر حفظ اعتدال در همه ی امور و پرهیز از افراط در همه ی شئون. اقتضای خردورزی اعتدال است و اقتضای نادانی افراط و تفریط، چنانكه امیرمومنان علی (ع) فرموده است:

«لا تری الجاهل الا مفرطا او مفرطا.»[1] .

نادان را نبینی جز كه كاری را از اندازه فراتر كشاند و یا بدانجا كه باید نرساند.

البته اندازه شناختن و اندازه نگه داشتن در تربیت امری دشوار است و جز با خردورزی در تربیت نمی توان اندازه ها را دریافت و آنها را پاس داشت و به تربیتی فطری اهتمام گماشت.









  1. نهج البلاغه، حكمت 70.